WALEWEIN - RIDDER VAN DE RONDE TAFEL

Koning Arthur heeft geen zoon en de ridders van de Ronde Tafel maken zich zorgen. Want wie moet er na hem koning worden? Dan belooft Arthur zijn rijk aan de ridder die hem het zwevende schaakbord brengt. Zijn neef Walewein, ridder van de Ronde Tafel, neemt de uitdaging aan. Om het schaakbord te winnen moet Walewein eerst het dodelijke, magische Zwaard met de Twee Ringen veroveren, dat bestemd is voor de eerlijkste ridder ter wereld. Koning Amoraan wil het hem alleen geven in ruil voor de schone Isabele van Endi. Met hulp van de vos Roges probeert Walewein haar te bevrijden uit de Burcht met de Twaalf Poorten.

Walewein (het tweede deel uit de Ronde-Tafelcyclus) is gebaseerd op De avonturen van Walewein, een middeleeuws werk van twee schrijvers: Penninc en Pieter Vostaert. Uit dit middeleeuwse verhaal blijkt dat Walewein een man van zijn woord is. Hij doet altijd eerlijk wat hij belooft, een belangrijke ridderdeugd. In de middeleeuwse Engelse literatuur bestaat ook een verhaal over Walewein (Sir Gawain) en de Groene Ridder, waarin deze eigenschap wordt onderstreept. Dat bracht de schrijfster op het idee het Engelse verhaal door het Nederlandse heen te weven. Overal waar Walewein komt, weet iedereen meteen wie hij is, want Walewein is beroemd om zijn optreden tegen de Groene Ridder. Deze middeleeuwse deugd (altijd je woord nakomen) heeft de schrijfster vertaald in een modernere deugd: eerlijkheid. Iedereen weet dat je eerlijk moet zijn en dat je (ook nu nog) eerlijk moet doen wat je belooft. Dat maakt Walewein tot de eerlijkste ridder ter wereld. Dat dat niet altijd even gemakkelijk is, blijkt als er liefde in het spel komt. Over de middeleeuwse ridderliefde (de hoofse minne) kun je van alles lezen onder Lancelot. Lancelot is de volmaakte minne-ridder, terwijl Walewein veel gewoner aandoet. Hij moet, net als iedere middeleeuwse ridder, leren om volgens de regels van de minne met vrouwen om te gaan. In het begin van het boek zegt hij tegen Lancelot dat hij nog nooit een vrouw heeft nodig gehad om tot grote daden te komen. In de loop van het verhaal verandert dat. Walewein leert zelfs wat het betekent om ware minne te voelen. Desnoods wil hij zijn geliefde Isabele wel laten trouwen met koning Amoraan, want dat heeft hij de koning beloofd. Hij zal haar dan de rest van zijn leven blijven dienen. Hij zal haar dus beminnen zonder haar te bezitten (net als Lancelot, die nooit met Gwinnevere zal kunnen trouwen). In het avontuur van Walewein neemt de minne echter niet zo'n belangrijke plaats in als in Lancelot. Het gaat vooral om het avontuur, de queeste. De queeste was niet alleen een moeilijke opdracht, maar vooral een harde leerschool. Alleen de ridder die een queeste tot een goed einde wist te brengen, was een volleerde ridder. De allerhoogste queeste was de queeste van de Graal. De Graal is een heilige schaal, waarin volgens sommigen ooit het bloed van Christus was opgevangen. Koning Arthur wilde per se de Graal vinden, omdat de Graal zijn rijk voorspoed en geluk zou brengen. Meer over de Graal kun je lezen onder Lancelot. Walewein gaat over de queeste van het zwevende schaakbord. Schaken was voor ridders een heel belangrijk spel. Het scherpte de geest, het leerde je strategisch te denken. Als je goed leest is het avontuur van Walewein een soort schaakspel: om het schaakspel te krijgen, moet hij eerst het Zwaard met de Twee Ringen veroveren en om dat te bereiken, moet hij eerst weer Isabele bevrijden. Net als in een spel schaak kun je niet meteen je doel bereiken, maar moet je in stappen denken. De geliefde van Walewein is Isabele, een oosterse prinses. In het oorspronkelijke verhaal verschijnt zij pas, als Walewein in de Burcht met de Twaalf Poorten aankomt. Zij blijkt een dame met een eigen willetje te zijn, maar echt leer je haar in het middeleeuwse verhaal niet kennen. Agave Kruijssen heeft haar karakter daarom uitgewerkt. Aan het eind van ieder verhaaldeel vind je in een afwijkende letter een verhaal over Isabele, zodat wij haar al een beetje kennen op het moment dat Walewein en zij elkaar ontmoeten. In Walewein (maar ook in Lancelot) vind je allerlei sprookjeselementen. Een goed voorbeeld is het verhaal van de vos Roges, die een betoverde prins blijkt te zijn. Deze sprookjeselementen zijn kenmerkend voor Arthurverhalen. Allerlei sprookjes werden door de verhalenvertellers in het grote avontuur verwerkt. Vele sprookjes kende het publiek waarschijnlijk al, maar dat gaf niets, want sprookjes wil je graag keer op keer horen. Dat geldt nu nog steeds.

Venster sluiten